Wat een leventje...

En voordat ik het weet ben ik zelfs hier in de middle of the jungle drukdrukdruk. Ik snap niet hoe ik dat elke keer voor elkaar krijg. Misschien heeft het iets te maken met nee kunnen zeggen. En misschien ook wel met alles leuk vinden...

De school heeft nu een week vakantie vanwege Chinees New Year, maar na de vakantie ga ik echt beginnen met lesgeven (de regering heeft inmiddels alles goedgekeurd) op de school. Daarnaast heeft het resort waar ik verblijf gevraagd of ik het personeel Engels wil leren. En nog geen drie uur later had ik ook een job-offer bij twee andere resorts. Weer een prachtig voorbeeld hoe snel nieuws hier door het dorp verspreidt. Voordat ik het zelf goed en wel weet, weet de rest van het dorp het al. Of zij weten dingen over mij en van mij die ik zelf nog niet eens weet. Argh. Even diep ademhalen...
Maar hartstikke leuk allemaal. En ik wil het ook best allemaal doen. Maar het is wel even wat anders om een stel kindjes voor je te hebben dan een groep volwassenen. Even slikken. En helemaal omdat ik daar zelf dus ook een programma voor in elkaar moet draaien. Help! Zoiets heb ik nog nooit gedaan... En mijn Maleisisch is ook nog niet zo goed dat ik alles uit kan leggen in het Maleis. Die uitdaging waar ik zo naar op zoek was, nou, haha, die heb ik nu wel!

Ook mooi mee genomen is dat ik er dik voor betaald word. Zelfs voor Nederlandse bergrippen is het niet onaardig, laat staan voor hier. (Even weer voor de vergelijking: een docent hier verdient 900 Ringgit per maand, dat is ongeveer 200 euro. Ze hebben mij voor twee avonden in de week 2000 Ringgit geboden. Per resort!) Ik hoef geen geld, wil geen geld, maar de rijke resort eigenaren kunnen het missen en met dat geld kan er een hele hoop goeds gedaan worden in het dorp hier. Ik bedoel, er zijn hier kinderen die geen geld hebben om hun lunch te kopen op school, ouders met 5 kinderen wonen in een hutje en hebben niks naast de schooluniformen van de kinderen. Daar krijg ik een brok van in mijn keel en wat moet ik dan met 500 euro? Nee, dat geld kan wel een betere bestemming vinden! Dus ik ga lekker lesgeven, geld verdienen en daar samen met de headmaster van de school een hele goede bestemming voor vinden!

Oh, en in de tussentijd, als ik niet aan het werk ben op de school, of lesgeef in de resorts, druk aan het socializen ben met de locals, niet naar bruiloften ga of aan het helpen ben in een restaurantje van een 'vriend' tijdens de piekuren (vinden de Maleisiers overigens uiterst amusant nadat ze hun verbazing te boven zijn gekomen), niet op vakantie 'moet' met een collega (heel vervelend), kan ontkomen aan de karaoke (hit nummer een hier en heel hilarisch), niet als tolk en tourguide fungeer, dan probeer ik lekker te zwemmen met de aapjes en de bloedzuigers, de slangen en de spinnen om me heen (jep, zwarte cobra nummero een is al gespot), de jungle te verkennen of weekendjes te 'logeren' bij de jungle stammen. Oh wat een verschrikkelijk leven heb ik toch. Zucht.